Poniżej prezentuję film z Anıtkabir, czyli Mauzoleum gdzie spoczywa Mustafa Kemal Atatürk w Ankarze. Nie będę rozpisywał się na temat tego Tureckiego Bohatera, ponieważ wszystko jest na filmie. Zapraszam do obejrzenia!
Jak się stało że wróciliśmy jeszcze raz do Ankary?
Po chodzenia po skałkach Kapadocji musiałem odpocząć i kolejne dwa dni przesiedziałem na basenie na naszym campingu. Kolejnym naszym obiektem do zwiedzenia był kurort w Antalyi, ale jakoś nie chciało nam się tam jechać, bo jak na mnie dwa dni pływania w basenie to już i tak za dużo (normalnie wcale bym nie wypoczywał, ale najwidoczniej szybko się starzeje i za niedługo na wakacje będę jeździł do Egiptu i tylko z biurem podróży, haha), więc odpuściliśmy odwiedziny tego słynnego kurortu.
Za camping nie zapłaciliśmy ani jednej liry!! Jak to zrobiliśmy mogę komuś odpowiedzieć na priv! Podczas podróży nabywa się pewne skille- nocleg i transport za darmo nie są problemem! Z racji tej, że nie chciało nam się łapać stopa do Ankary (tak tak, Mauzoleum Atatürka czeka!) i nie musieliśmy płacić za nocleg pojechaliśmy super wypasionym (tutaj każdy autobus jest super wypasiony) do Ankary. Napisałem Edzie, że chcemy się jeszcze jedną noc u niej przespać.
Nie ważne jakim przewoźnikiem jedziesz, w każdym autobusie jest multimedialne urządzenie do gier, oglądania TV, słuchania muzyki. Dodatkowo na pokładzie jest Stewardessa/Steward, który robi herbatę, kawę, podaje sok i ciasteczka. Wszystko w cenie biletu 😉
Po zwiedzeniu Mauzoleum Atatürka, pojechaliśmy metrem do mieszkania Edy, a wcześniej zrobiliśmy małe zakupy, aby zrobić w podziękowaniu dla niej jakieś typowe polskie danie- wybór padł na placki ziemniaczane i kopytka. Słabo nie?Moje kulinarne umiejętności nie są specjalnie wysokie, a tradycyjnego dania typu ziemniaczki, surówka i schabowy nie mogłem zrobić bo w Turcji nie ma wieprzowiny…
Eda- jak to Eda, dała nam znowu czyste ręczniki i czystą pościel. Skarb nie kobieta 😉
A tak wygląda nasze skromne „danie”, które jej przyrządziliśmy- placki ziemniaczane a’la Patryk i kopytka a’la Przemek 😉
Po dosoleniu i dodaniu majonezu wszystko było nawet zjadliwe.
podrozniczemarzenia.wordpress.com 
Najnowsze komentarze